🔔 شخصیت سالم از نگاه پرلز ، انسان این مکانی و این زمانی است و تاکید یر زمان حال را تنها واقعیت موجود می داند . به اعتقاد پرلز ، فقط آگاهی از خود و بودن در زمان حال ، می تواند به رشد و کمال شخصیت بینجامد .
📣 چنانچه در این مکان و این زمان ، یعنی از بودن در زمان حال ، ادراک درستی از خودمان نداشته باشیم ، به ناچار به گذشته و آینده می گریزیم که هر دو برای رشد کامل انسان زیان آورند .
📣 چنانچه در گذشته زندگی کنیم و خوی گذشته نگر داشته باشیم ، چه بسا در مورد بعضی از دوره های زندگیمان بیش از اندازه احساساتی شویم یا پدر و مادرمان را برای هر کاری و کاستی هایمان ، سرزنش کنیم .
📣 باید از گذشته آگاه بود ، اما نباید در آن زندگی کنیم .
💐 برای مثال ؛ فردی با شخصیت سالم ، موضوع پدر و مادر را و آنچه در کودکی و نوجوانی بر او گذشته است را کنار گذاشته است و می گوید ؛ اکنون فردی بالغم و مسئول زندگی خودم هستم و می داند که واقعیت ، خاطرات او نیست بلکه آن چیزی واقعیت هست که الان هست .
📣 زندگی کردن در آینده و خوی آینده نگر داشتن هم برای رشد کامل انسان زیان آور است .
📣 خیالپردازی در باره آینده ، بیش از خاطرات گذشته واقعیت ندارد . تنها می توانیم از آینده تصویرهایی داشته باشیم و با بودن درست در زمان حال ، آینده ای درست را برای خود بسازیم.
